Faduratik orduan irtenda ere, berandutxu heldu ginen Larraitzera, Txindokiko magalera. Hala ere, gogoz hasi genuen igoera, eguraldia lagun eta ikasturtea mendian hastea ematen duen indarrarekin. Ungari Mendi Taldeko lehendakari txit agurgarriak ondo dokumentatua ekarri zuen bidea (paperak ekarri bai, irakurrita ez bazituen ere…). Horri esker, bidea artez egin eta izerditan blai baina irribarrea ahoan heldu ginen tontorrera. Tontor bikoitza, Ganbo Txiki igaro baikenuen azken helburura, Ganboara, heltzeko. Esfortzuak merezi dituen argazkiak atera eta presaka egin genuen jaitsiera, bidean, haizetik babestuta, txistorra, txokolatea eta bestelako jakiak genituelako zain. Sabela ondo bete eta beherako bidea elkarrizketa artean egin genuen, egindako esfortzuaz harro. Larraitzen, aparkalekuan, baja izandakoekin elkartu eta tabernan gorputzari azukre pixkat eskainita, etxerako bidea hartu genuen, uste baino beranduago baina esnatzean baino gusturago. Ikasturteko lehen irteerak merezi izan zuen; gora zuek!
Utzi iruzkina